Mančester siti je sinoć osvojio prvi naslov Lige šampiona u istoriji kluba te se može reći da je time zatvoren jedan krug evolucije “Građana”.
U Mančesteru postoje dva kluba koja nose u svom nazivu ime grada, sa razlikom da kod jednog u nastavku stoji Junajted dok kod drugog stoji Siti.
Upravo je primat u dugoj istoriji engleskog fudbala u gradu imao Mančester junajted koji je osvajao sve redom i to pogotovo u domaćem šampionatu gdje su držali monopol šampiona od kada je stara Prva divizija preimenovana, odnosno rebrandirana u Premijer ligu Engleske.
Sa druge strane grada i to onog “nebeskog plavog” smo imali Mančester siti na koji se uvijek gledalo kao na slabijeg brata u jednoj velikoj fudbalskoj porodici.
Šta više, Mančester siti se u 2008. godini našao u teškoj situaciji što se tiče finansija, ali su kupljeni od strane “Abu Dabi Junajted Grupe” te se od toga dana njihova sreća okreće za 360 stepeni.
Možda preokret u sreći najbolje ilustruje činjenica da su do 2008. godine osvojili tek 13 trofeja i to samo dva ligaška, dok su od tačke preuzimanja od strane superbogatih arapskih investitora u svoj trofejni kabinet dodali još 20 titula, ostvarili apsolutnu dominaciju u Premijer ligi Engleske tokom protekle dekade te su sinoć u Istanbulu stavili tačku na i u razvoju koji ih je vodio od perenijalnog jo-jo kluba do elite fudbalske Evrope.
Naravno odmah će mnogi reći da je Mančester siti svoju slavu kupio, da ovo nije zasluženo te da oni nemaju nikakvu istoriju iza sebe da sve dobije dodatnu validaciju, kao što je recimo slučaj sa najtrofejnijim klubovima Engleske poput upravo njihovih gradskih rivala, Liverpula ili Arsenala.
Iako sigurno možemo reći da Mančester siti iza sebe do 2008. godine nije imao najbajniju istoriju, opet ne možemo reći da je nema jer se radi o sportskom kolektivu osnovanom prije čak 143 godine prvobitno pod imenom St. Mark’s.
Sem polemike o diskutabilnoj istoriji kluba, ne pije vodu ni priča o kupljenom uspjehu, jer iako su “Građani” u posljednjih 10 godina potrošili oko 930 miliona evra upravo ih je Mančester junajted prešišao po tom pitanju te su “Crveni đavoli” u istom periodu potrošili nevjerovatnu cifru od 1,3 milijarde evra.
Upravo 17 trofeja u svim takmičenjima tokom proteklih 10 godina najbolje govori da nekada nije bitno koliko potrošiš već kako s obzirom da je, za primjer ćemo ponovo uzeti Junajted koji je iz svoje kasice prasice izdvojio oko 400 miliona evra više od Sitija u istom vremenskom rasponu prikupio sedam trofeja od kojih je samo jedan bio namijenjem prvaku Premijer lige Engleske.
Pored razvoja prvog tima, čelnici Mančester sitija su razmišljali i o budućnosti kluba, ali i engleskog fudbala te su izgradili jednu od najmodernijih akademija sa vrhunskim uslovima za optimalni razvoj mladih talenata.
Prvi pravi produkt ovakvog decenijskog ulaganja je sigurno Fil Foden, vezni ofanzivni fudbaler koji je sa 23 godine postao integralni dio prvog tima, ali i reprezentacije Engleske.
Ključni dio za zatvaranje kruga ulaganja, planskog razvoja na fudbalskom i poslovnom nivou je definitivno bilo imenovanje Pepa Gvardiole za šefa stručnog štaba u julu 2016. godine.
Dali su čelnici Mančester sitija odriješene ruke španskom strategu da klub razvija po svom kalupu te da polako stvara ekipu koja će dominirati kako domaćim tako i evropskim fudbalom.
Gvardiola je upravo to i uradio te iako je imao finansije koje bi mnogi poželjeli, on je zapravo od mnogih igrača koji su padali u zaborav napravio zvijezde te pokazao da skupocjena pojačanja ne mogu donijeti slavu sami od sebe, kao što je to recimo pokušao uraditi Pari Sen Žermen sa dovođenjem Nejmara, Kilijana Mbapea ili Lionela Mesija.
Razlog za uspjeh Sitija upravo leži u tome što su vjerovali Gvardioli te su pustili čovjeka koji je sa Barselonom osvojio sve da to toga dovede i njihov klub.
Pustili su ga da radi i da nadograđuje fudbalere u koje se prestalo vjerovati poput štopera Džona Stonsa koji je pod njim evoluirao i u svojevrsnog libera, te Nejtana Akea kog je upravo Gvardiola doveo te za kog su se pitali šta on radi u svjetlucavoj ekipi Sitija.
Ima tu još mnogo primjera, Rodri, Rijad Marez, Kevin De Brujne pa i skupocjena multimilionska akvizicija Erling Haland, gdje je Gvardiola od odličnih igrača napravio one elitne, gdje ih je učio onome što on želi i gdje im je prenosio svoje viđenje kako se fudbalska igra treba igrati.
Krug je shodno tome zatvoren sinoćnim trijumfom u Istanbulu gdje su fudbaleri Mančester sitija konačnom svom klubu donijeli toliko željeni trofej Lige šampiona.
Zasluga je to za sav uložen novac, ali i rad te trud ljudi u klubu koji su shvatili da se istim ne može osvojiti sve ukoliko investicije nisu usmjerene tamo gdje trebaju da budu.
Zbog toga kada vam neko kaže da je Siti samo jedna plastika bez imalo duše i suštine, odmahnite glavom jer se ipak radi o timu koji u posljednje tri godine igra možda i najljepši te najatraktivniji fudbal na Starom kontinentu, te imaju puno pravo da uživaju u slavlju zatvaranja kruga i spreme se za nove izazove koji ih očekuju u budućnosti.
