Ostalo je još 30 dana do početka Svjetskog prvenstva u Kataru, a u serijalu “Mundijalske priče” ćemo kroz kratki siže obići sve reprezentacije učesnice ovogodišnjeg izdanja turnira, a sada nam je na redu Australija.
Socceroos
Fudbal u Australiji počinje dolaskom imigranata većinski iz Velike Britanije i Irske, ali na njegov bum u ovoj zemlji kontinentu se čekalo preko 80 godina.
Nikada fudbal u zemlji prostranih pustinja, koala, kengura i divljih pasa nije zaživio poput nekih drugih sportova poput australijskog fudbala, kriketa, tenisa te plivanja.
Kako su primat u Australiji preuzeli upravo gore pobrojani sportovi, fudbal je bio uspavana ljepotica, više hobi nego neka ozbiljno shvaćena stvar.
Sve se to promijenilo sa dolaskom, pa u ovom kontekstu koji nama treba, moglo bi se reći drugom generacijom imigranata, odnosno imigranata pretežno slovenskog porijekla.
Najviše se tu misli na one koji su poslije Drugog svjetskog rata otišli na daleki put, na put ka novoj zemlji, ka Australiji, to jest u samom principu hrvatske i srpske političke izbjeglice.
Upravo Srbi, ali najviše Hrvati u Australiji osnivaju niz svojih klubova koji su ih podsjećali na daleku domovinu i na sport koji su u istoj voljeli te njegovali.
Poslije nekoliko godina je u prvi plan iskočio i možda najpopularniji od svih, a to su Melburn Vitezovi (eng. Melbourne Knights), koji su i kasnije postali poznati kao tvornica talenata Australije.
Biser iste tvornice je zasigurno Mark Viduka, a upravo je kroz njegov nadolazak te legende Tima Kejhila, Marka Švarcera, Mile Jedinaka i Željka Kalača je i Australija doživjela jedan fudbalski procvjet te prve uspjehe.
| Lična karta Australije | Kontinent: Australija |
| Površina | 7,692,024 kilometara kvadratnih |
| Broj stanovnika | 25,890,773 (popis iz 2021. godine) |
| Glavni jezik | Engleski |
| Glavni grad i populacija | Kanbera (453,558) |
Korisna fudbalska floskula: “Zlatna generacija”
Pored nekih dobrih nastupa Australije na nešto minornijim turnirima, moglo bi se reći da je pravi procvat, to jest korak naprijed ova država što se tiče fudbala doživjela 13. marta 2005. godine (u avgustu te godine je osnovan i elitni rang Australije A-Liga).
Tada su čelni ljudi Azijske fudbalske konfederacije donijeli odluku da dopuste Australiji da pristupi njihovom savezu te time napusti Oceaniju (OFC) nakon 40 godina članstva.
Dosta sportskih komentatora te bivših fudbalera ove zemlje su pozdravili ovu odluku, jer su smatrali da je jedini način da Australija napreduje je taj da napusti Oceaniju, gdje su redovno ostale zemlje poput Samoe, Toga i Fidžija figurativno rečeno “dobijali po ušima” od dosta superiornijeg protivnika. Pa sjetimo se samo najvećeg trijumfa Australije, kada je 2001. sa nestvarnih 31:0 savladala Američku Samou.
Sve je to bio čisti pokazatelj da je Australija prerasla Oceaniju i da joj vrijeme za neke nove i veće stvari, stvari gdje će po prvi put iskusiti izazov.
Uprkos pristupanju AFC-u, isto je na snagu stupilo tek u januaru 2006. što je značilo da će Australija na Mundijal te godine u Njemačkoj morati da se bori i dalje kao članica Oceanije.
Kao što je i bilo očekivano, Australija je u OFC kvalifikacijama bila dominantna, te je obezbijedila u njihovom slučaju posljednji korak pred potencijalni plasman na njihovo prvo Svjetsko prvenstvo još od upravo Zapadne Njemačke iz 1974. godine.
Australija je došla do interkontinentalnog plej-ofa i za protivnika su tada dobili 18. ekipu svijeta, Urugvaj, koji su uspjeli preskočiti nakon boljeg izvođenja penala u Sidneju jer je skor iz oba susreta bio 1:1.
Njemačka je tako postala mjesto gdje je fudbal Australije u potpunosti oživio te postao jedan ponos nacije, jer su “Soccerosi” izborili plasman u šesnaestinu finala nakon što su u grupi F završili ispred velikih favorita protiv njih, to jest Hrvatske i Japana.
U tom prvom ikada nokaut učestvovanju na Mundijalima se Australije nije osramotila, jer su se do kraja borila protiv eventualnih osvajača turnira Italije koja ih je porazila sa minimalnih 1:0.
| Lična karta fudbalske reprezentacije Australije | Konfederacija: AFC (Azija) |
| Selektor | Grejam Arnold |
| Najviše nastupa | Mark Švarcer (109), penzionisan |
| Najviše golova | Tim Kejhil (50) |
| Trenutna pozicija na FIFA rang listi | 38. pozicija trenutno, 14. u septembru 2009. godine |
| Najveći uspjesi reprezentacije | šesnaestina finala 2006. godine u Njemačkoj |
| Vrijednost reprezentacije na tržištu | 40.33 miliona evra |
Nakon ispadanja u Njemačkoj, Australija je nastavila sa svojim fudbalskim uzdizanjem, jer su se od 2006. godine plasirali na svako Svjetsko prvenstvo, odnosno postali su ono što mnogi žele, a to je redovan učesnik Mundijala.
Pored toga, Australija je od tada i na kontinentalnom nivou doživjela velike uspjehe, pa je 2015. godine kao zemlja domaćin osvojila i Azijski kup.
Time su opravdali već ranije spomenuto mijenjanje konfederacija, i nastavili svoj put ka razvoju fudbala, koji je prema nekima u posljednjih par godina pomalo stagnirao.
Šta “Kengure” čeka na Bliskom Istoku?
Prvo, a i da objasnimo stagnaciju Australije u posljednjih par godina je činjenica da su se na Svjetskom prvenstvu u Kataru Australci kvalifikovali trnovito.
Oni su u svojoj grupi završili kao treći, iza Japana te iznenađenja iste Saudijske Arabije, te je Australija svoj put morala tražiti kroz azijski pa onda i interkontinentalni plej-of.
U ovom azijskom koraku su savladali u izazovnom meču Ujedinjene Arapske Emirate, te su na megdan u interkontinentalnom izašli Peruu.
Protiv Perua je uslijedila ludnica, strijepnja do samog kraja, jer je regularni dio meča završen sa 0:0 i time se otišlo na izvođenje jedanaesteraca.
Tu su smireniji bili Australci te su se sa 5:4 u penal seriji plasirali na Mundijal, ali tamošnja javnost nije bila zadovoljna što se njihov tim kvalifikovao na način na koji jesu.
Australcima koji vole fudbal, nije bilo milo što se njihovi puleni nisu plasirali direktno u Katar, da je ispred njih otišla Saudijska Arabija i da su morali proliti hiljadu litara znoja zbog svega.
Na kraju dana šta je tu je, Australija je obezbijedila svoj peti za redom Mundijal i tu će ova država imati mamutski zadatak ispred sebe, odnosno protivnike u vidu Francuske (aktuelnog šampiona svijeta), kompaktne Danske koja je potencijalno iznenađenje turnira i solidnog Tunisa.
Nemaju Australci u svojim redovima više nekih toliko prepoznatljivih imena, sem našim ljudima u regionu poznatih Miloša Degeneka koji je igrao za Crvenu zvezdu te Tajriza Fransou koji kao pozajmljen igrač Fulama brani boje Gorice u Hrvatskoj.
Možemo tu još izdvojiti neke igrače koji su u proteklo vrijeme nosili zeleno-žute poput Toma Rogića i Arona Moja, ali to i dalje ne mijenja činjenicu da je pred Australijom jedan ogroman izazov te pravi ispit.
